19.02.2010 Wizyta w siedzibie Towarzystwa Przyjaciół Warszawy
19 lutego 2010 roku wybraliśmy się wraz z klasą i opiekunem panią Mariolą Bujak do siedziby Towarzystwa Przyjaciół Warszawy- Oddział Powiśle. Celem wycieczki było mieszkanie przy ulicy Salezego 4m.20. W siedzibie TWP przywitała nas prezes powiślańskiego oddziału pani Elżbieta Wolffgram.
Po zebraniu klasy w biurze, pani Wolffgram rozpoczęła spotkanie słowami Dziadka Warszawskiego : „Gdy ludzie odchodzą i milkną, nie milknie historia. Mówią kamienie i krzyże, a co najważniejsze przekaz pamięci”. Dlatego zebraliśmy się dziś tutaj, aby uczcić pamięć Bohdana Grzymały-Siedleckiego.
Następnie gospodyni przekazała nam smutną wiadomość. Rok temu, w lutym, tuż po otwarciu wystawy, włamano się do gabinetu. Skradzione zostały znaczne części zbiorów, mimo starań do tej pory nie odnalezione.
Pani prezes nie przedstawiła nam biografii Dziadka, dlatego też poniżej przytoczę parę informacji z jego życia:
Bohdan Grzymała Siedlecki urodził się w 1919 roku w Kijowie. Studiował na Politechnice Lwowskiej. Żołnierz września 1939 roku, porucznik Armii Krajowej 21 Pułku Piechoty Batalionu :Piorun” w powstaniu warszawskim. Więzień oflagu w Murnau.
Pisarz i publicysta, popularyzator dziejów Warszawy, autor gawęd o tym mieście między innymi w czterech tomach „Traktu Królewskiego” i pięciu „Warszawskich przechadzek z wnukiem”. Dwa lata temu wydał (wspólnie z Marzeną Grochowską) opowieść o poetce, kobiecie, która użyczyła twarzy pomnikowi syrenki, Krystynie Krahelskiej. Książka nosi tytuł „obudźmy jej zamilkły śpiew”.
Grzymała-Siedlecki był wszędzie tam, gdzie działy się sprawy warszawskie. Honorowy prezes Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, Prezes Stowarzyszenia Muzeum Kolekcji im. Jana Pawła II (kolekcja Porczyńskich), wiceprezes Towarzystwa Przyjaciół Łazienek, członek Komisji Naukowej Państwowego Archiwum m.st. Warszawy - to tylko niektóre tytuły świadczące jego aktywności.
Swój czas poświęcał również dzieciom, był autorem popularnej audycji radiowej „dziadek Warszawski do was mówi”. Społecznik, aktywny szczególnie w środowisku młodzieży niepełnosprawnej. Stąd odznaka Zasłużonego Polskiego Związku Niewidomych za wieloletnią pracę z dziećmi niewidomymi, i Order Uśmiechu. Przez całe życie zajmował się wychowaniem młodzieży, przekazywał wartości, wspierał jej wszechstronny rozwój. Grzymała-Siedlecki był uwielbiany przez młodzież, czego dowodem są liczne listy zebrane w gabinecie poświęconym jego pamięci.
Kilka z nich pani prezes odczytała na głos. Wysłuchaliśmy również listu Dziadka do dzieci. Po ich lekturze nikogo z klasy nie dziwiły liczne nagrody krasomówcze pana Grzymały-Siedleckiego.
Dziadek Warszawski jest autorem kilku książeczek z krótkimi opowiadaniami. Teksty są napisane tak ciekawie i zajmująco, że można by słuchać i słuchać. Z każdą minutą pobytu w gabinecie poświęconym Grzymale, coraz bardziej żałowałam, że nie dane było mi go spotkać.
Po około czterdziestominutowej prezentacji postaci Grzymały-Siedleckiego, pani Wolffgram pokazała nam gabinet poświęcony jego pamięci. W kilkuosobowych grupach oglądaliśmy pamiątki po Dziadku - zdjęcia, listy, pocztówki, medale i wiele innych. Mimo dużej liczby pozostałych pamiątek, widać było brak tych skradzionych.
Na samym końcu każdy wpisał się do księgi gości. Osoba z numerem 200 dostała misia. Dwie kolejne, których numer kończył się na cyfrę 6 również obdarowano maskotką. Szczęśliwymi posiadaczami misiów zostali sami chłopcy.
Po zwiedzeniu gabinetu, serdecznie pożegnaliśmy się z panią prezes TPW oddziału powiślańskiego. Wszyscy razem i z osobna dostaliśmy zaproszenie na powtórne przyjście, w dowolnym terminie.
Cieszę się, że dane mi było być w gabinecie Dziadka Grzymały. Ten człowiek wart jest uwagi. Smuci mnie to, że ktoś z takimi zasługami dostaje maleńki pokoik w suterenie przy bocznej ulicy. Oby to uległo kiedyś zmianie.
napisała Olga Matecka
zatwierdziła M. Bujak
